ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ: MARE MEDITERRANEUM III

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ

MARE MEDITERRANEUM III

 «Αλλαγή παραδείγματος:  Η αμερικανική πολιτική στην ευρύτερη Μέση
Ανατολή και στη Μεσόγειο υπό τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ»

22-24 Μαΐου 2025

Το Συνέδριο διοργανώνεται από το Κέντρο Ανάλυσης Μεσανατολικής Πολιτικής (ΚΕΑΜΕΠ) και το Ινστιτούτο Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων (ΙΔΟΣ)

Το 2024 ήταν μία χρονιά που χαρακτηρίστηκε από τη συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία και, ταυτόχρονα, από την εντεινόμενη αντιπαλότητα Δύσης – Ρωσίας, αλλά και τον αιματηρό πόλεμο στην Γάζα, που προκάλεσε ραγδαίες εξελίξεις στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Οι εξελίξεις αυτές αποσάθρωσαν τις ήδη ασταθείς περιφερειακές ισορροπίες και επέδρασαν καταλυτικά στο Παλαιστινιακό πρόβλημα αλλά και στον Λίβανο και, εμμέσως, στο Ιράν και στην Συρία όπου ανετράπη το καθεστώς Άσσαντ από τους τζιχαντιστές της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σάμ, πρώην Αλ Νούσρα.

Επίσης, το 2024 χαρακτηρίστηκε από την επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στο αξίωμα του Προέδρου των ΗΠΑ, τέσσερα χρόνια μετά τη λήξη της πρώτης του θητείας, γεγονός που έχει συμβεί μόνο μία φορά στην πολιτική ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών το 1893, οπότε ο Στίβεν Γκρόβερ Κλίβελαντ υπηρέτησε δύο μη συνεχόμενες θητείες (1885–1889 και 1893–1897). Είναι πολλά τα ενδιαφέροντα σημεία της προεκλογικής περιόδου στις ΗΠΑ, ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όμως, παρουσιάζει το γεγονός ότι ο Ντόναλντ Τραμπ, πριν ακόμα αναλάβει επισήμως τα καθήκοντά του συμπεριφερόταν ήδη ως Πρόεδρος της χώρας και ξένοι ηγέτες, όπως ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν, τον αντιμετώπισαν με αυτόν τον τρόπο. Ταυτόχρονα, ο επανεκλεγείς Πρόεδρος έδωσε στο μεσοδιάστημα, από την επικύρωση της εκλογικής του νίκης μέχρι την ορκωμοσία του,  το στίγμα της πολιτικής του, κατ’ αρχήν σχετικά με την εσωτερική πολιτική, ανακοινώνοντας ότι υπάρχουν μόνο δύο φύλα στη χώρα, ότι θα απελάσει περισσότερους από είκοσι εκατομμύρια μετανάστες, ενώ οι δηλώσεις του σχετικά με την πολιτική που θα ακολουθήσει επαναβεβαιώνουν τη βασική αρχή της πολιτικής της προηγούμενης θητείας του (America First, Make America Great Again) αλλά σε πολύ εντονότερη μορφή.

Έτσι, ο Ντόναλντ Τραμπ πιέζει τους συμμάχους του να αυξήσουν τις εξοπλιστικές τους δαπάνες, και μάλιστα τη στιγμή που η ευρωπαϊκή οικονομία ασθμαίνει, ζητά η τροφοδοσία τους σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο να γίνεται πρωτίστως από τις ΗΠΑ και ταυτόχρονα δηλώνει ότι ο Καναδάς θα έπρεπε να ανήκει στις ΗΠΑ, όπως επίσης και η Γροιλανδία, καθώς και η Διώρυγα του Παναμά, ενώ ανακοίνωσε και την πρόθεσή του να δημιουργήσει στη Γάζα μια «Ριβιέρα» της Μέσης Ανατολής με εκτοπισμό του παλαιστινιακού πληθυσμού. Τέλος, ανακοίνωσε ότι θα επιβάλλει υψηλούς δασμούς στην εισαγωγή καναδικών,  ευρωπαϊκών και κινεζικών προϊόντων, πράγμα που θα μπορούσε να σημαίνει την κήρυξη εμπορικών πολέμων.

Όλα αυτά δημιουργούν σοβαρούς προβληματισμούς για τις επιπτώσεις, που θα έχει η πολιτική Τραμπ στο εσωτερικό των ΗΠΑ, στις σχέσεις ΗΠΑ – Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ήδη αντιμετωπίζει σοβαρά διλήμματα σε πολιτικό, οικονομικό και στρατηγικό επίπεδο, όπως επίσης και στις σχέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών με τους αναδυόμενους πόλους ισχύος, κυρίως με την Κίνα, τη Ρωσία και τον λεγόμενο Παγκόσμιο Νότο.

Επίσης, αντικείμενο προβληματισμού αποτελεί και η πολιτική Τραμπ στην Μεσόγειο και στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, δεδομένων των περιφερειακών ανατροπών που προκλήθηκαν από τον πόλεμο της Γάζας και δεδομένης της πολιτικής που ακολούθησε κατά την πρώτη του θητεία.

Τέλος, ανησυχία προκαλεί και το γεγονός ότι ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ φαίνεται αποφασισμένος να ακολουθήσει μία σαρωτική πολιτική τόσο σε περιφερειακό όσο και σε διεθνές επίπεδο αλλά και σε επίπεδο Διεθνών Οργανισμών.  Όλα αυτά υποδηλώνουν την ανάπτυξη νέων περιφερειακών και διεθνών δυναμικών, καθώς επίσης και νέων παροξυμμένων αντιπαλοτήτων σε έναν κόσμο που συνεχίζει να καθορίζεται από την πάλη για την αναδιαμόρφωση της ιεραρχίας ισχύος τόσο σε διεθνές όσο και σε περιφερειακό επίπεδο.

Οι θεματικές που μπορούν να αναπτυχθούν στο Συνέδριο MARE MEDITERRANEUM III είναι ενδεικτικά οι εξής:

Η νέα αμερικανική ηγεσία

  • Γεωπολιτικές αλλαγές και προκλήσεις ασφάλειας για τη νέα αμερικανική ηγεσία
  • Η επίδραση της εσωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ στις αποφάσεις εξωτερικής πολιτικής
  • Η προσέγγιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών υπό την νέα αμερικανική διοίκηση
  • H παρέμβαση των ΗΠΑ σε περιφερειακές αγορές ενέργειας, συμπεριλαμβανομένου του πετρελαίου, του φυσικού αερίου και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας
  • Ο αντίκτυπος των αμερικανικών κυρώσεων και δασμών στο διεθνές εμπόριο, στις επενδύσεις και στην ανάπτυξη

 

Γεωπολιτικές δυναμικές και ασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Μεσογείου 

  • Οι συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή και στη Μεσόγειο
  • Προοπτικές για τη σύγκρουση Ισραήλ – Παλαιστινίων
  • Το μέλλον της Γάζας
  • Η πολιτική και ο περιφερειακός ρόλος του Ισραήλ
  • Το αβέβαιο μέλλον του Λιβάνου και της Συρίας
  • Το Ιράν σήμερα: διεθνείς και περιφερειακές προκλήσεις
  • Η επίδραση της αμερικανικής πολιτικής στις ενδο-αραβικές σχέσεις και στη διαμόρφωση νέων περιφερειακών ισορροπιών
  • Η επίδραση της αλλαγής της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής σε περιφερειακές δυνάμεις: Τουρκία, Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία, Ιράν
  • Τουρκία και Μέση Ανατολή: Εξωτερική πολιτική και διεθνείς οικονομικές σχέσεις
  • Η μεσογειακή πολιτική των ευρωπαϊκών κρατών στην ισραηλο – παλαιστινιακή σύγκρουση
  • Ο ρόλος των ΗΠΑ στην αντιμετώπιση των συγκρούσεων στην Υεμένη, στη Λιβύη και στο Σουδάν
  • Ανατολική Μεσόγειος: Αλληλεπιδράσεις Ελλάδας, Κύπρου, Τουρκίας, Ισραήλ και Αιγύπτου
  • Ενεργειακή ασφάλεια και η πολιτική των αγωγών μεταφοράς ενέργειας στην Ανατολική Μεσόγειο
  • Εμπορικές σχέσεις μεταξύ μεσογειακών κρατών της ΕΕ και τρίτων μεσογειακών κρατών
  • Διεθνής πολιτική οικονομία και ενεργειακή ασφάλεια: οι αλλαγές στην ενεργειακή πολιτική των ΗΠΑ και οι επιπτώσεις της στην Μεσόγειο και τον Κόλπο
  • Αντιμετώπιση προσφυγικών κρίσεων και μεταναστευτικών ροών: προβλήματα και προοπτικές
  • Ανθρώπινη ασφάλεια στη Μεσόγειο
  • Τρομοκρατικές απειλές στη Μεσόγειο
  • Περιβαλλοντική προστασία στη Μεσόγειο

Η αμερικανική εξωτερική πολιτική και οι επιπτώσεις της στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, στην Μεσόγειο και στις αναδυόμενες μεγάλες δυνάμεις 

  • Η εξελισσόμενη δυναμική της συνεργασίας ΗΠΑ-ΕΕ στη Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή και το μέλλον των σχέσεων των ΗΠΑ με τους νατοϊκούς τους και τους περιφερειακούς τους εταίρους
  • Οι σχέσεις ΗΠΑ – Κίνας
  • Οι σχέσεις ΗΠΑ – Ρωσίας
  • «Μία ζώνη – ένας δρόμος» και ο οικονομικός διάδρομος Ινδία – Μέση Ανατολή – Ευρώπη
  • Αμερικανική πολιτική έναντι των BRICS+ και του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης
  • Golden Gate: Ανάπτυξη τεχνητής νοημοσύνης: εφαρμογές, ανταγωνισμοί και προκλήσεις
  • ΗΠΑ, Διεθνείς Οργανισμοί και Διεθνές Δίκαιο

Σημαντικές ημερομηνίες:

Υποβολή περιλήψεων:   10η Φεβρουαρίου έως 1η Απριλίου 2025
Απάντηση:                        15 Απριλίου 2025
Διεξαγωγή Συνεδρίου:    22 – 24 Μαΐου 2025
Υποβολή κειμένων:         μέχρι 30 Ιουνίου 2025


Το Συνέδριο θα διεξαχθεί στο Ινστιτούτο Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων, Πανεπιστημίου 16, 10672 Αθήνα, στην ελληνική γλώσσα και η συμμετοχή / παρακολούθηση μπορεί να γίνει είτε με φυσική παρουσία είτε διαδικτυακά.

Οι ενδιαφερόμενοι / ενδιαφερόμενες θα πρέπει να συμπληρώσουν και να υποβάλουν την αίτηση συμμετοχής τους στον ιστότοπο του Συνεδρίου: www.maremediterraneum.gr  εντός της ορισμένης προθεσμίας.

Τα αρτιότερα κείμενα, κατόπιν αξιολόγησης, θα αναρτηθούν στο περιοδικό του ΚΕΑΜΕΠ και στον ιστότοπο του ΙΔΟΣ.

Επίσης, θα αποσταλούν οδηγίες σχετικά με τη μορφοποίηση του κειμένου και τον τρόπο παράθεσης των παραπομπών, που θα πρέπει να τηρηθούν αυστηρά.

Το ποσό συμμετοχής στο Συνέδριο, είτε με φυσική παρουσία είτε διαδικτυακά, το οποίο καλύπτει δύο γεύματα σε μπουφέ και μία δεξίωση καλωσορίσματος, ανέρχεται στο ποσό των 60 ευρώ και θα πρέπει να κατατεθεί κατόπιν της αποδοχής της εισήγησης από το συνέδριο.


Για περισσότερες πληροφορίες / διευκρινήσεις:
κ. Νικόλαο Καζαντζίδη: [email protected]
κα Στέλλα Μηλιώτη: [email protected]

← ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ Παρουσίαση, Α. Στεργίου: Δύο Ξένοι στην Ίδια Συμμαχία – Η Ελλάδα, η Τουρκία, το ΝΑΤΟ και το Κυπριακό (1973-1988) →