H Ειρήνη Αναστασοπούλου, εξωτερική συνεργάτης του Ινστιτούτου Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων (ΙΔΟΣ), δημοσιογράφος, αναλύει από το Βερολίνο γιατί ο Φρίντριχ Μερτς, νικητής των πρόωρων βουλευτικών εκλογών στις 23 Φεβρουαρίου 2025 , κατάφερε το αδιανόητο μέχρι τώρα, να απαλλάξει τη χώρα του από το φετίχ της δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Διαβάστε:
Ανάλυση
Ο Φρίντριχ Μερτς, αναμετράται με την ιστορία
Κατέχει ήδη μια θέση στην ιστορία πριν καν ορκιστεί ως δέκατος καγκελάριος της μεταπολεμικής Γερμανίας. Ο χριστιανοδημοκράτης Φρίντριχ Μερτς, νικητής των πρόωρων βουλευτικών εκλογών στις 23 Φεβρουαρίου, κατάφερε το αδιανόητο μέχρι τώρα, να απαλλάξει τη χώρα του από το φετίχ της δημοσιονομικής πειθαρχίας που από το 2009 μέχρι και τις 18 Μαρτίου ήταν συνταγματική επιταγή ως “φρένο χρέους” και είχε θεοποιηθεί από τη σχολή Σόιμπλε. Εκείνου του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, πνευματικού πατέρα του Μερτς, με τον οποίο τον συνέδεε μακροχρόνια βαθιά φιλία, αλληλοεκτίμηση και κοινότητα δημοσιονομικών αντιλήψεων. Εκείνο το ηλιόλουστο πρωινό του Μαρτίου, από το βήμα της ολομέλειας και λίγα μέτρα πριν το τέλος της κούρσας διαπραγματεύσεων με τους Σοσιαλδημοκράτες για κυβέρνηση συνασπισμού, ο Μερτς ολοκλήρωνε την “πατροκτονία” ζητώντας από τους βουλευτές της απερχόμενης Βουλής να εγκρίνουν την μεταρρύθμιση τριών άρθρων του Θεμελιώδους Νόμου (Σύνταγμα) για την ανάληψη χρεών σε ιστορικά ύψη: 500 δις ευρώ για επενδύσεις σε εξαθλιωμένες υποδομές σχολείων, δρόμων, σιδηροδρομικών δικτύων και δαπάνες για την άμυνα και τον γερμανικό στρατό, πρακτικά χωρίς οροφή.
“Μικρός Τραμπ”
Ήταν ακριβώς από το ίδιο βήμα, που προεκλογικά βροντοφώναζε προς την πλευρά του σοσιαλδημοκράτη καγκελάριου ότι αν κερδίσει τις εκλογές, δεν πρόκειται να “αγγίξει” το φρένο χρέους. “Για άλλη μια φορά, εδώ από αυτήν τη θέση, αποκλείω συνταγματική τροποποίηση για χαλάρωση του φρένου χρέους. Με τη δική μου κοινοβουλευτική ομάδα, αυτό αποκλείεται. Δεν έχουμε πρόβλημα εσόδων, κύριε Σολτς, έχουμε πρόβλημα δαπανών”. Το ίδιο έλεγε και σε όλες τις προεκλογικές συγκεντρώσεις προσβάλλοντας Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινους. Ολοκληρώνοντας μάλιστα την προεκλογική του εκστρατεία στις 23 Φεβρουαρίου στο Μόναχο ο Μερτς ανακοίνωνε πανηγυρικά το τέλος της “αριστερής” πλειοψηφίας στη Γερμανία. “Η Χριστιανική Ένωση θα κάνει πολιτική για την πλειοψηφία και όχι για κάποιους κόκκινους και πράσινους τρελαμένους αυτού του κόσμου” φώναζε εξαγριωμένος έχοντας στο πλευρό του τον Μάρκους Ζέντερ, τον εταίρο του από την βαυαρική Χριστιανική Ένωση. “Έτσι μιλά μόνο ένας δημαγωγός, ένας μικρός Τραμπ” σχολίαζε o Ματίας Μερτς, Γενικός Γραμματέας του SPD (Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα).
Η αποστροφή Μερτς είχε ως στόχο όλους εκείνους τους εκατοντάδες χιλιάδες δημοκράτες πολίτες που επί εβδομάδες διαδήλωναν στους δρόμους μικρών και μεγάλων γερμανικών πόλεων εναντίον του δεξιού εξτρεμισμού, ορμώμενοι από τον κοινό φόβο για μια στροφή της κοινωνίας προς τα δεξιά. Ήταν η απάντηση σε μια ανίερη κοινοβουλευτική συμμαχία, στο σπάσιμο ενός ακόμη “ταμπού” που θα στιγματίζει τον Μερτς και το κόμμα του στον αιώνα τον άπαντα. Μια μαύρη σελίδα κοινοβουλευτικής δημοκρατίας για να επιδειχθεί μόνο και μόνο πυγμή κι αποφασιστικότητα στην καταπολέμηση της παράτυπης μετανάστευσης.